داشتم با خودم فکر میکردم ماه مدرسه چه بویی دارد که دربارهاش شعر میگویند و هر سال تکرارش میکنند؟ تصور کنید مدرسهها باز شده و اول صبحی مجبورید از خواب بیدار شوید. خب اینجا اولین بویی که میآید بوی بیخوابی است. شاید بپرسید مگر بیخوابی بو دارد؟ در جواب باید بگویم وقتی مدرسه و ماه مدرسه بو دارد؛ حتما بیخوابی هم بو دارد آن هم چه بویی!
بوی دوم بوی لباسهای نویی است که برای شروع سال تحصیلی خریدهاید. البته طبق معمول جوراب یادتان رفته بخرید و مجبورید جوراب بوگندوی سوراختان را بپوشید که ترکیبش با بوی پارچهی نو لباسهایتان چیز عجیب و غریبی درمیآید.
بوی بعدی بوی لقمههای مادر است که الحق و الانصاف سیمرغ خوشبوترین بو از زیرمجموعه بوهای ماه مهر به آن تعلق میگیرد.
خب میرویم سراغ بوی بعدی که بوی دهانهای صبحانهنخوردهی بچههای داخل سرویس مدرسهتان هست. مخصوصاً اگر سرویس مدرسهتان یک پراید باشد و شما مجبور باشید پنج نفری در صندلیهای پشت و سه نفری در صندلی جلو بنشینید؛ بیشتر از این بو استفاده خواهید برد. البته اگر خوششانس باشید و خانواده شما را به مدرسه ببرند یک هیچ از بچههای سرویسی جلو هستید.
و بوی بعدی که همانا بوی گلهایی است که کلاس اولیهای جغلهی طفلکی برای معلمهای خودشان میآورند. این هم از بوهای خوش به شمار میرود. البته اگر گلهایشان بو داشته باشد.
از بوی بعدی برایتان نگویم. بوی صف ایستادن. خدایا تو را سپاس که دیگر مجبور نیستم در صف صبحگاهی بایستم. باز که نمیخواهید بپرسید «مگر صف ایستادن بو دارد؟» آفرین نپرسید.
بوی بعدی بوی کلاس است. اگر میخواهید بپرسید مگر کلاس هم بو دارد باید بگویم بله بو دارد. بوووووو دارد! اگر باور نمیکنید بروید داخل یکی از کلاسهای مثلاً مقطع ابتدایی و بو بکشید. بوی سی- چهل تا بچه حمام رفته و حمام نرفته. خدایا باز هم تو را سپاس که معلم مدرسه نیستم!
خب دیگر فکر کنم خودتان کاملاً بوی ماه مهر را حس کردید و بیصبرانه انتظارش را میکشید! اگر دانشآموز هستید بوی ماه مهر را تبریک و تسلیت میگویم. اگر والدین یا آدم بزرگ هستید بوی ماه مهر را تبریک میگویم. تبریک چرا؟ خب همینکه نیاز نیست دیگر به مدرسه بروید تبریک دارد دیگر. تا حقایقی دیگر بدرود.
circle