موضوعی که به یکباره، تیتر یک خبرگزاری «ایران رها» شد: «سرعت‌گیرهای غیراستاندارد!»
عبارتی کوتاه، ولی دلهره‌آور! چیزی که شاید جدی گرفته نشود اما می‌تواند سالانه خسارت بسیار زیادی به وسائل نقلیه‌ی شهرنشینان زده و مانند بختکی وبال جانشان شود.
به گزارش خبرگزاری «ایران رها» که با پشتیبانی تیم خبره‌ای از خبرنگاران، دست به جمع‌آوری اطلاعات این گزارش زده، اقدام غیر‌اصولی و بدون کارشناسی مسؤلین شهرداری‌های رژیم ایران، خسارات جبران‌ناپذیری به مال و جان مردم زده و سندی دیگر از جنایات این رژیم، در حق مردم ایران را رونمایی می‌کند. این ماجرا درست از زمانی شروع شد که شخصی، طبق روال هر روز خود، در اتوبان‌های یکی از کلانشهر‌های ایران، مشغول رانندگی بوده و به طور کاملا ناگهانی، متوجه کم‌شدن بی‌دلیل سرعت ماشین خود شد. او پس از کندوکاو کوتاهی، متوجه حضور یک سرعت‌گیر غیرکارشناسی در اثنای خیابان شد. سرعت‌گیری که شکل طبیعی و تپه‌مانند معمول خود را نداشت و در هیبت شخصی – که لباس یکسره و بلندی پوشیده و احتمالاً سرش را به علت سردرد ناشی از تحصیل در یکی از مدارس حوزه‌ی علمیه بسته بوده است – ظاهر شده بود. حتی این سرعت‌گیر انسان نما، قابلیت این را داشته که با اعمال گاز و شتاب بیشتر در چرخها، چسبیده به جلوی ماشین، با آن حرکت کند و با کمال تعجب فریاد:«وایسا،وایسا!» سر دهد. ناگفته نماند که پس از تلاشهای بسیار راننده‌ی بخت برگشته – که مطمئناً از پرخاش‌های بی‌دلیل آن سرعت‌گیر به ستوه آمده بود – آن جسم سخنگو به حالت افقی، درست در شکل واقعی یک سرعت‌گیر، به زیر چرخ‌های ماشین منتقل شده و حس رد شدن از یک مانع مصنوعی را برای راننده پدید آورده است. البته از سرنوشت راننده‌‌ی ماشین اطلاع دقیقی در دست نیست و طبیعتاً انتظار آن می‌رود که حکومت ایران و بالاخص جامعه‌ی روحانیت این کشور، مسؤلیت نصب آن سرعت‌گیر غیرکارشناسی را در کف خیابان، به عهده نگرفته و پاسخگوی ذهن پر از سؤال جامعه‌ی جهانی نباشد. اما آنچه واضح و روشن است اینست که رژیم ایران، با این سکوت خبری قصد عادی نشان دادن این حادثه و به احتمال زیاد تکرار آن، در شهرهای مختلف کشور را دارد. جنایتی که پس از مشاهده‌ی حوادث پاییز سال ۱۴۰۱ چندان دور از ذهن نمی‌باشد.